Het gebied rond Oosterbeek waar ik vaak loop ligt tegen het Nationaal Park De Hoge Veluwe aan … niet te verwarren met(wat ik gisteren wel deed) het Nationaal Park Veluwezoom dat globaal ligt in de driehoek Eerbeek, Rozendaal, Dieren.
Ik ben uitgenodigd door vriend Jan om van zijn huis uit een boswandeling te maken. Nu ben ik altijd in voor een nieuwe wandelomgeving … laat dit dus niet aan mij voorbij gaan … en niet alleen om de wandeling … het is ook erg gezellig!.
We beginnen met het Reeënbos. De sporen van de reeën staan gewoon tussen de planten in zijn border … dus met recht het reeën bos!! Langzaam komen we dan in het deel dat net het Soerense Bos schampt en ook alleen maar toegankelijk is via een wildrooster. We passeren eiken- en beukenbossen, jachtlanen, zandpaden, sparren, dennen, over de hei. Wat een natuur hier.
Vanaf de Coldenhovenseweg gaar we direct de Doonweg in.
Voor 1948 had de Doonweg een andere naam. Hij werd toen Dodenweg maar ook wel Lijkweg genoemd. Waarschijnlijk omdat er veel mensen overleden in het Sanatorium. Het weggetje liep van Coldenhoven naar Hall. Daar waar de Doonweg het Soerense Zand kruist splitst het Soerense Zand zich in Soerense Zand Noord en Soerense Zand Zuid. Aan de Doonweg lag het Sanatorium, ook wel Dr.J.A.Verschuijl Stichting genoemd.
Coldenhove is een uitgestrekt landgoed waarvan de geschiedenis teruggaat naar de 14e eeuw met de heren van Gelre die hier een jachtslot lieten bouwen dat later werd doorverkocht voor 17.000,00 gulden aan Koning Willem III en Mary Stuart. Het slot lag op de plek waar nu nog steeds een papierfabriek van Stork staat. Dit was sowieso een plek waar de papiermolens op volle toeren draaiden.
Bij het maken van papier was veel water en waterkracht nodig. Ook bij Eerbeek stonden een paar papiermolens. Het waterrad werd later vervangen door stoommachines en dieselgeneratoren, maar de papierfabrieken bleven altijd bestaan.
De bovenloop van de Coldenhovense Beek ligt zo diep omdat deze door mensenhanden is gegraven. Door de beek dieper te maken, kon er meer water doorheen stromen. Dat betekende dat de papiermolens harder konden draaien en dus meer papier konden produceren.
In het bos wemelt het van de wilde zwijnen wat de reden is dat er hekken en wildroosters geplaatst zijn. Wel moet je voor een ontmoeting met een zwijn geluk hebben. Ook onze route doorkruist zijn/haar leefgebied en we zien de sporen van dit oerbeest … de omgewroete aarde!
Wij maken een korte wandeling van zo’n kleine 5 km en terwijl ik hier al informatie googelend onze wandeling probeer te plaatsen kom ik zulke leuke feiten tegen dat het de moeite waard is om daar meer te gaan wandelen. En … dat vindt Jan ook niet erg.
Tegen de avond is de kans op een ontmoeting het grootst. Overdag voelen de dieren zich meestal niet veilig genoeg om op pad te gaan. Maar tegen de schemering krijgen ze honger en gaan ze op zoek naar voedsel.
En dan een tip die als ik het lees … het tegenovergestelde is van wat ik verwacht!!!
Een tip: als je een zwijn ziet, sta dan niet stil … maar loop gewoon door. Toegegeven, dat valt niet mee. Maar als je stilstaat en kijkt, dan zullen de zwijnen meteen op de vlucht slaan.
Maar volgens mij is het wel heel verstandig om te gaan rennen als ik onderstaande lees.
VELP – Hoewel wilde zwijnen van nature schichtige dieren zijn, vallen ze soms uit het niets aan. Ina Brasser uit Spijk kan erover meepraten, want haar hondje werd op het Rozendaalse Veld bij Velp gruwelijk toegetakeld door een agressief zwijn. Aan wildbeheerder Charly Methorst de vraag of dit gedrag te verklaren is.
De zwijnenkenner, die werkzaam is in de regio Zuid Oost Veluwe, legt uit dat de beesten om drie redenen kunnen aanvallen:
Een vrouwtje met jongen. Als je dan te dichtbij komt, kan de moeder tot de aanval overgaan om haar kroost te beschermen.
Een oud mannetje dat kiespijn heeft. Die mannetjes kunnen volgens Methorst chagrijnig en agressief zijn.
Als zwijnen worden gevoerd. Dan worden ze tam, waardoor ze mensen kunnen aanvallen als ze geen voedsel meer krijgen.
Bij het Rozendaalse Veld bij Velp is een bord geplaatst om bezoekers te waarschuwen voor het agressieve zwijn. Volgens de gemeente Rheden zijn er verschillende meldingen binnengekomen van mensen die een vervelende confrontatie hebben gehad met het beest.
Maar goed … genoeg Geschiedenis en Biologie … het gaat om de wandeling en wat je ziet. Een veel meer geaccidenteerd gebied dan ik gewend ben. De spieren(en conditie) hebben het dan ook best moeilijk.
We lopen o.a. door en langs de sprengen. Op de groene kaartjes kun je zien waar de Sprengen zich bevinden. Ze liggen er al eeuwen en zijn de belangrijkste afwateringsmiddelen van het stroomgebied. De beken zijn op natuurlijke wijze ontstaan en sprengen zijn lang geleden gegraven ten behoeve van watermolens, wasserijen, viskwekerijen en ook ter verfraaiing van landgoederen en kastelen.
Tijd voor Foto’s!
In het gele veld menen we een ree te zien. Het koppie draait steeds maar het is te ver weg …een vlekje tussen het gele … maar misschien toch een ree! We vervolgen onze weg.
En zijn weer terug.
Een nieuw wandelgebied ontdekt … en zo dichtbij. Prachtig! Dankbaar dat je in zo’n gebied mag wonen.
Neeltje leeft 
Wat een leuk verhaal weer. En een mooie tocht. En natuurlijk ideaal wandel weer. Tot een volgede keer
Groet van Riet.
LikeLike
Prachtig zeg!
LikeGeliked door 1 persoon
Ja … absoluut!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk Neeltje dat je in m’n achtertuin, waar ik het gras niet hoef te maaien, gewandeld hebt … en die reeën, ja, herkenbaar. Hier komt natuur in onze gemaakte wereld, leuk; maar ze vreten wel de knoppen van je rozen ! Ga door ! J…
LikeGeliked door 1 persoon