Klompenpad – Het Uddelermeer pad (deel 1) – Neeltje leeft … leef je mee?

Klompenpad … het Uddelermeer pad. Een tip … gebruik de klompenpaden-app.

Ik start vanaf het restaurant theehuis Uddelermeer … een grote parkeerplaats en een goed adres om na afloop iets te nuttigen. Of je nu gaat voor koffie met appeltaart, een lunch òf diner … altijd goed. Even de weg oversteken en je hebt al een mooi doorkijkje naar het Uddelermeer. Het meer is niet zo maar een meer … het is een geologisch overblijfsel uit de laatste ijstijd … een zogeheten pingoruïne. oftewel een ingestorte ijsheuvel.

Pingo
De oorsprong ligt in de laatste ijstijd, zo’n 15.000-20.000 jaar geleden. In de grond ontstond een enorme ijsbult die alsmaar groter werd. Als een puist drukte het ijs de grond omhoog. ‘Pingo’ is een woord uit de taal van de Eskimo’s en betekent ‘heuveltje’. Toen het ijs smolt, zakte de heuvel in en bleef er een ringvormige krater over, een pingoruïne. De holte in de bodem vulde zich daarna langzaam met afzettingen. Voor geologen en archeologen laat zo’n bodem zich lezen als een spannend boek, want het bevat informatie over duizenden jaren klimaat, vegetatie en bewoning.

De route gaat direct al linksaf en loopt richting de Hune/Hunne-schans … een immense aarden versterking (ringwalburg) uit de Middeleeuwen. Hier ga je zelfs terug naar de prehistorie met veel gevonden sporen uit de Trechterbekercultuur. De boeren verbouwden er op kleine akkers rondom hun huizen een van de vroegst gecultiveerde tarwesoorten genaamd eenkoorn en emmertarwe. Er bestaat ook nog een Gelders sage over deze schans …

Een Gelderse sage over het ontstaan van de Huneschans verhaalt van de tijd dat er nog reuzen op de Veluwe woonden. De reus van Uddel schrok op een nacht wakker van een hevige donderslag, gevolgd door een ontzettend gekraak. Donar, de dondergod en ergste vijand van het reuzengeslacht, kwam met oorverdovend lawaai voorbij gereden en verbrijzelde met één mokerslag de broodoven van de reus. Wat overbleef was de rand van de oven, die we vandaag nog terug kunnen zien als de Huneschans.

Terug naar het heden … ik loop langs uitgestrekte velden, kwekerijen … mais, aardappelen, koolsoorten, andijvie, koren, coniferen, rhododendrons … prachtige bloemen, vogels in de lucht. Maar ook lange zandpaden … hele lange zandpaden totdat … ik ineens naar een weiland wordt geleid … met het bekende opstapje. Hellup … het staat vol met koeien en dan staan ze ook nog allemaal op mijn pad! Dat wordt hem dus écht niet maar met dank aan de app zie ik dat ik er omheen kan lopen.

Het wordt een moeizame tocht … ben blij dat ik hoge wandelschoenen heb want ik kan de bodem niet zien … door een aardappelveld … een korenveld. En een verzwikte enkel heb je maar zo.

Om uit te komen bij het meest spannende deel van deze hele tocht … een weiland met paarden. Of ik wil of niet … ik zal er doorheen moeten òf ik moet terug … da’s geen optie! Twee paarden wachten me op bij het hek … kan niet rechtdoor want ze versperren mijn pad. Het opstapje kom ik niet over … daar staat een paard … dan maar er onder door en een rondje langs de afrastering. Maar wat gebeurt er … ben net de rattenvanger van Hamelen alleen nu met paarden … krijg de hele kudde achter me aan. Maar ze zijn zò lief! Én … geen enkel foto is ingezoomd!

Aan de overkant eindelijk tijd om wat te eten en … koffie. Heb in verband met koolhydraten gisteravond al een bananenpannenkoek gebakken … smaakt heel goed. Die houden we er in.

Weer verder over bonkige paden … moeizaam lopen langs mais en koren om een tijdje verder bij weer wat lange zandpaden uit te komen op het kroondomein ’t Loo. Na al die velden, kwekerijen, langs bebouwing … kom ik in het landschap waar ik op gerekend had. Je bent tenslotte op de Veluwe. Nu geniet ik.

Door het afhaken van mijn voeten (een dikke blaar … toch maar weer aan de wandelwol) moet ik de verkorter nemen en kom ik voor de 2e keer uit langs de Huneschans. Uiteindelijk het onderste rondje gelopen (10 km) … maar binnenkort … op weer een verloren zondag … pak ik het bovenste rondje. Mijn koffie met appeltaart is … zoals ik gewend ben … TOP!