Oosterbeek en terug …

Uitdaging om te lopen … visje halen op de Oosterbeekse markt. Met de bus heen en lopend terug. Ik schat het op 7 km … het worden er ruim 10! De bushalte is veel dichterbij dan gedacht … 4 minuten lopen en dan heb ik de bus naar centraal station Arnhem. Goed om te weten in verband met mijn NS wandelingen.

Vanuit het centrum van Oosterbeek wil ik zo dicht mogelijk langs de Rijn naar Heelsum lopen. Zonder kaart (voor nood een overzichtskaart) of print dit keer … ja, ik durf het!!! … ik heb vaak genoeg aan de Oosterbeekse kant gelopen tot aan kasteel Doorwerth en met mijn laatste wandeling vanaf de kant van Heelsum moet ik eigenlijk wel snappen hoe de verbindingen lopen. (de onderste rode lijn)

Vanaf het Raadhuisplein de Pieterbergseweg naar beneden om via de Hemelse berg op de Benedendorpsweg uit te komen … ik negeer de kersenkraam die echt aan te bevelen is maar daar rij ik met de auto wel naar toe en ga vlak voor die standplaats een doodlopende weg in die uitkomt op het Kerkpad. Vergaap me aan de pracht van de Berenklauw en loop door tot aan de Veerweg waar ik even het doldwaze idee krijg om het pontje te pakken naar Driel (Drielse Rijndijk) … gelukkig kom ik weer met 2 voeten op aarde terecht … het is beter dat eens weloverwogen te doen.

De Veerweg gaat over in de Fonteinallee … de weg boeit me niet echt dus wordt het klauteren over en door de heuvels (Valkeniersebossen?) achter Heveadorp die overgaan in het Landgoed Duno … de beenspieren vinden dit minder leuk … het uitzicht maakt veel goed … de Rijn blijft nog steeds in zicht en het is een goede training voor het rondje Grebbeberg dat ik binnenkort vanuit Rhenen wil lopen. Echt blij ben ik als ik het bordje “terug naar het kasteel” zie. Ik ga niet terug maar wil er wel graag de benen strekken en dat lukt met een heerlijk kopje espresso en één van de huismussen.

Bij het verlaten van het kasteel zie ik in de verte de A50 … daar achter ligt Heelsum! Nog even doorstappen. Het eind van de Fonteinallee nadert. Al vaker heb ik hier alleen gelopen … ook onder de A50 door … toen steeds weer terug omdat ik niet wist waar de weg heenleidde. Nu zie ik het verband met de Noordberg … die ik dus steeds verwarde met de Boersberg … “immer geradeaus” en dan kom ik vanzelf bij mijn tunneltje onder de N225 door en ben ik weer thuis.

Wat blijft lopen toch heerlijk. Laats een gesprek met iemand .. die fietste liever … kwam hij verder weg. Laat hem maar fietsen dan … ik zie liever de kleine dingetjes en als ik verder weg wil pak ik de auto of het OV en ga ik daar wandelen.