Driebergen – Bornia/Heidestein …

Ik start aan de Driebergse kant vanaf de parkeerplaats aan de Traaij 286.

Het begin loopt door Bornia en via een lang bospad kom ik meteen op een zandverstuiving, langs wat grafheuvels (het lijkt wel of de hele Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug één grote begraafplaats is bedenk ik me), langs restanten van bebouwing … bij een overstap. Mijn bovenbenen zijn nog niet zo goed getraind … heb moeite met mijzelf omhoog hijsen. Da’s even balen. Het blijft klimmen en dalen tot aan de volgende zandverstuiving met een groot bosmeer en sjokken door het mulle zand om uit te komen bij de schaapskooi.

Langs de graandroogschuur … het theehuis … snap het niet goed want het wordt ook verhuurd als vakantiehuis … zal aan mij liggen of ik moet beter lezen. Maar wat is het hier ongelooflijk mooi. Er is een brug en tunneltjes. Ik lees dat dat treintunneltjes zijn geweest. De eerste loop ik in maar ik verdwijn in het donker … dat wordt zelfs mij te eng … weer terug en dan maar bovenlangs. De geschiedenis meldt:

In 1870 werd op het landgoed vlak bij het spoorstation Driebergen/Zeist een huis gebouwd op de fundamenten van een zeventiende-eeuwse boerderij. Dit huis werd Bornia genoemd, wat grensgebied betekent. In die tijd was het landgoed in eigendom van de familie Thurkow-Dorrepaal. Deze familie stichtte op het terrein een asperge- en varkensbedrijf en liet er tropische kassen, een wintertuin en een smalspoorlijn aanleggen. Deze smalspoorlijn werd gebruikt voor vervoer van zand uit de put in het naastgelegen landgoed Heidestein naar een kalkzandsteenfabriek.

Onderlangs weer terug .. inmiddels heb ik hagel, sneeuw en stortbuien doorstaan, zie bloeiende bomen, bloeiende brem, prachtige fel oranje bodembedekking, een huisje waar ik zo wil wonen, een zandverstuiving en ik ben terug op de parkeerplaats.

Mijn geopereerde teen is inmiddels dik en barst bijna uit zijn voegen … genoeg geweest maar een topwandeling. Voorlopig even op 8 a 10 km blijven zitten.