Wageningse Bergpad …

Er ligt sneeuw! Nou ja niet veel … maar het is sneeuw. Een kleine hoop dat straks bovenop de berg meer ligt.

Helaas! Wel een strakblauwe lucht, vrieskou en een goed humeur … alle ingredienten voor een niet al te lange maar wel intensieve wandeling. Spieren trainen … stijgen en dalen. We starten op de parkeerplaats van het hotel op de Wageningse berg. In de paar minuten dat ik op Antjella wacht is het een komen van auto’s en wandelaars. Waar en hoe laat is het momenteel ergens níét druk.

Via het Belmonte Arboretum lopen we bovenlangs richting Holleweg … 2 eekhoorntjes spottend die absoluut niet bang voor ons zijn en gewoon poseren.

Holleweg Wageningen is een beklimming in de regio Ede & Wageningen. Hij is 0.3 kilometer lang en overbrugt 17 hoogtemeters met een gemiddeld stijgingspercentage van 6%. Daarmee scoort deze klim 18 klimpunten. De top van de beklimming ligt op 39 meter hoogte.

De Holleweg is een holle weg in Wageningen die het uiteinde vormt van de oude route van Lunteren langs Ede, Bennekom en Wageningen naar het Lexkesveer aan de Nederrijn.
De Holleweg ontstond op het punt waar deze prehistorische route van de stuwwal bij Wageningen (de ‘Wageningse Berg’) af moest dalen naar een vroegere voorde door de rivier, nu het Lexkesveer. De prehistorische route heet nu Diedenweg (“Volksweg”). De overgang van Diedenweg in Holleweg is verstoord door de aanleg van een nieuwe weg van de stuwwal naar beneden in de dertiger jaren van de twintigste eeuw, de Westbergweg.

We komen uit op het vervolg van het Bergpad, steken aan het eind over naar het Arboretum De Dreijen … maken daar ons rondje en lopen weer terug. Allemaal niet zo spectaculair wel leuk om te lopen op zo maar een maandagochtend.

Bijna 6 km … een intensieve work-out … de kop is er af.