Eigenlijk wil ik een testwandeling maken … gewoon eens kijken hoe ver ik kom. En dan het liefst voordat ik maandag met mijn voet naar de huisarts ga. Er beginnen zich nu ook hamertenen te ontwikkelen. Misschien is er een nieuwe operatietechniek voor de hallux valgus … misschien kunnen ze alles tegelijk doen! Maar 8 weken van de zomer in het gips … dat moet echt wachten tot het najaar of de winter. Ik kom al wel artikelen tegen over het direct na de operatie aanmeten van een soort loopvoet.
Terug naar de test-wandeling. Ik heb een ommetje huis uitgezocht van 16 km … Trage Tocht Renkum. Vanuit huis kan ik hem oppakken in de uiterwaarden en de hele route geeft me overal de ruimte om in te korten en/of af te kappen als het niet meer gaat.
Om kwart voor 10 op pad. Voeten ingepakt in gelkussentjes en voor nood teenslippers mee. Dit keer geen tijd voor de vogels in de Jufferswaard … stevig doorstappen totdat ik bij Parenco (de altijd onder vuur liggende papierfabriek) via het klaphek de uiterwaarden kan verlaten. Het kruispunt van de N225 oversteken en linksaf de Dorpsstraat in … doorlopen tot de bushalte “Nieuwe weg” waar de officiële start is van deze Trage Tocht.
Dit is voor mij een stukje onbekend terrein. Rechtsaf via “Onder de bomen” en bij de begraafplaats linksaf het beekdal in. Langs de ijsbaan richting Oranje Nassau Oord. Bij een kruispunt waar in de beschrijving gesproken wordt over 2 leeuwen moet een tijdelijke correctie komen … de leeuwen zijn er even niet in verband met de verbouwing van ONO. Dus bij het kruispunt schuin rechtdoor en het eerste fietspad naar rechts nemen. Met wat links en rechts af, ook gedeelten van andere paden lopend … langs het terrein van de scoutinggroep … waar de herinneringen aan mijn eigen padvinderij weer naar boven komen … vlag hijsen, hut bouwen, knopen leren … sta ik tegenover het hotel/restaurant Nol in’t Bosch. Het feit dat ik mijn portemonnee vergeten ben maakt natuurlijk niets uit. Alleen hotelgasten zijn welkom.
En dan loop je rechtdoor, steeds maar rechtdoor … het wordt ietwat eentonig totdat je de Bennekomseweg (N782) oversteekt en tegen het Arboretum Oostereng aanloopt. In de beschrijving wordt nergens over gesproken maar het is toch wel iets bijzonders.
Arboretum Oostereng. In 1911 is het arboretum aangelegd door tuinarchitect Leonard Springer, maar na de Tweede Wereldoorlog raakte het in verval. Sinds 2011 werkt een vrijwilligersgroep aan het herstel van dit schitterende arboretum.
Je kunt zelfs het 1,4 km lange bomenpad lopen … maar vandaag niet. Als ik het goed zie vanuit de verte staan er naambordjes bij de bomen. Leerzaam dus! Daar kom ik een keer voor terug (met de auto). De eentonigheid gaat door … ik kom op bekend terrein … Landgoed Quadenoord.
Ook ben ik nu weer iets dichter bij Renkum en dat is te merken … in al die tijd dat ik hier woon ben ik zelden mensen tegen gekomen … of het nu doordeweeks of in het weekend was. Nu is het druk … hele slenterende gezinnen … vooral met honden en héél véél kinderen die zich doodvervelen en alle bankjes bezet houden. Ik kom bij het laatste punt waar ik bijna mijn huis kan zien … de laatste mogelijkheid om af te haken maar ik ga door … het is nog te harden!
Een oneindig lang stuk … 1,5 kilometer over het Wijde Veltpad (een fietspad over de Ginkelse hei tot aan de Verlengde Arnhemseweg in Ede/ Juffrouw Tok) totdat een klaphek toegang geeft tot een stukje Renkumse Heide. Weinig hei te zien!
Het karakter van de wandeling verandert opnieuw: nu lopen we door de uitgestrekte open velden van de Renkumse Heide. Die naam verwijst naar de periode in de 19e eeuw dat het hier nog een groot heideveld was. De landbouw nam het over, maar nu toveren ze dit gebied langzaam om tot nieuwe natuur.
Er wordt gewaarschuwd voor vee en afstand houden … maar de schrik is gauw weg …het zijn gewoon een paar blaarkoppen!!! Weer een klaphek door … handen schoonmaken ( het flesje had ik altijd al bij me voor noodgevallen en nu doe ik het eigenlijk bij elk hek) … straat over …we zijn gearriveerd op het Landgoed Jonkershoeve.
Eigenlijk stel ik me iets anders van een landgoed voor maar het bestaat toch al sinds ca 1860. Veel is er niet over bekend
Tijdens de Slag om Arnhem vonden luchtlandingen plaats op de nabijgelegen Renkumse heide. De boerderij werd bij gevechten zwaar beschadigd. Na de Tweede Wereldoorlog werd het hoofdgebouw gepacht en opgeknapt door de Amsterdamse brandweer. Na deze restauratie werd het pand een vakantiehuis voor het brandweerpersoneel. In de voortuin kwam als herkenningsteken een brandmeldzuil te staan. De eigenaar van de Jonkerhoeve bouwde in de buurt een nieuw huis.
De Heelsumse Golfclub is aangelegd op gronden die behoren bij de Jonkershoeve.
Ik besluit hier om niet verder te gaan anders ga ik echt problemen krijgen. Het enige dat ik nu mis is de Noordberg en het oude kerkje maar daar ben ik al zo vaak geweest. Het is goed zo! Ik kan nu via één rechte weg naar het wandel/fietspad dat langs mijn huis loopt.
Ruim 16 km in ruim 4 uur tijd . Goed gedaan al zeg ik het zelf … drinkpauzes en eetpauzes gehad … gefotografeerd. Mijn conditie is er dus nog … alleen die voet!!!
Neeltje leeft 
Vergeten te zeggen dat je vanavond wel een extra wijntje verdiend hebt😋 met de beentjes omhoog.
LikeGeliked door 1 persoon
Echt knap hoor Neeltje, zeker als er van die ellenlange saaie stukken in zitten. Je bent terecht een doorzetter!! Daar houd ik van en je conditie is nog Top. Wel vervelend dat je zoveel ongemak ervaart met jouw voeten. Hopelijk kan de Orthopeed wat voor je betekenen.
LikeGeliked door 1 persoon