De Harz

Een vakantie in oktober 2003.

Een onverwachte ontdekking … dit land van bergen, oude kerken, musea, burchten en mooie stadjes. Vanaf een camping in Zorge waar de invloeden van de DDR nog duidelijk aanwezig zijn rijden we onze kilometers door een prachtig middelgebergte en bezoeken we de oude stadjes zoals Wernigerode, Quedlinburg en Goslar. Een groot deel van de Duitse Harz ligt jarenlang verstopt achter het IJzeren Gordijn. Inmiddels bloeit het toerisme in de Harz meer en meer op, en is het een prachtige regio om te bezoeken!

We zien veel … waaronder het concentratiekamp Mittelbau-Dora (productie V1 en V2) … heel erg indrukwekkend. Een oorverdovende stilte! Maar er is meer en daar komen we in de herfst voor terug.

Wernigerode: Een oud stadje vol historische panden (ca 13e en 14e eeuw) . In de DDR tijd is het door verrotting flink aangetast maar inmiddels is het centrum weer helemaal opgeknapt. Op de markt valt het Raadhuis direct op. Rijk versierd met houten beelden van zowel heiligen als carnavalsfiguren. Dit betreft middeleeuwse vakwerk-kunst zoals je die op niet veel plaatsen meer tegenkomt. Het stadhuis werd in 1277 voor het eerst als speelhuis vermeld. Hier werd goochelen, dansen en vertier toegestaan.

• 

• 

  Raadhuis

• 

Hoog boven de stad torent op de 120 meter hoge Agnesberg het “Schloss Wernigerode” (oudste delen 12e eeuw) van de graven van Stolberg-Wernigerode. Het is verboden om met de auto de berg op te rijden maar de Bimmelbahn brengt je heen en terug vanaf verschillende haltes in het centrum. Ook kan je een speciale zentrum-tour maken.

• 

• 

• 

Na de verwoesting tijdens de 30 jarige oorlog, 1618-1648, wordt het in de periode daarna weer in Barokstijl opgebouwd. Het kasteel is in de loop der tijd diverse keren verbouwd. Het laatst na onteigening van de DDR. Een kijkje binnen levert je een goed beeld van de leefwijze van de adel in de 2e helft van de 19e eeuw. Binnen mogen geen foto’s gemaakt worden. Destijds lagen er voor heel veel geld kant en klare CD roms. En nog altijd is er … zelfs op internet … weinig van de binnenkant te vinden.

De Brocken: De Brocken (een heksenverzamelplaats) is met zijn 1142 meter de hoogste berg van de Harz. De weg naar boven gaat nu met de stoomlocomotief … de Brockenbahn … maar in 1865 ging je nog te paard.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

  1865

Al in de jaren 30 van de 20e eeuw wist men de Brocken als perfecte locatie voor zenders te vinden. Tussen 1936 en 1937 werd een televisiezender gebouwd, de eerste in de wereld, met een hoogte van 53 meter. Verder is er een weerstation, een “Brocken” museum, een uitkijktoren, wat souvenirwinkeltjes, de monumenten van Goethe en Heinrich Heine en de botanische tuin “De Brockengarten” ooit aangelegd in 1890 en geopend van half mei t/m half oktober. In het museum wordt veel aandacht besteed aan de tijd dat het een militair “sperrgebiet” was van 1961 – 1989.

• 

• 

• 

De wandeling naar beneden staat inmiddels al 17 jaar op mijn lijstje. Moeilijk en zwaar is hij niet … alleen zat ik toen net met een heup die op de nominatie stond vervangen te worden.

• 

• 

Goslar: Een gezellig stadje met veel vakwerkhuizen en een prachtige Altstadt. Een stadswandeling is zeker de moeite waard. De Kaiserpalts, het oude ziekenhuis “Großes Heiliges Kreuz” met prachtige winkeltjes binnenin. Ik lees bij mijn reisverslag van destijds dat we terugkomen voor de Kaiserpalts. We kunnen niet naar binnen omdat Volkswagen het hele paleis voor een paar dagen heeft afgehuurd.

• 

  het centrum

• 

  hospital

• 

  hospital

• 

  hospital

• 

  kaiserpalts

• 

  kaiserpalts

• 

  kaiserpalts.

Het is in 922 gesticht door Hendrik de Vogelaar, de koning van Oost-Frankische Rijk (het latere Heilige Roomse Rijk). Omdat het erts uit de Rammelsbergmijnen zilver bevatte, naast koper, lood en zink, bouwde koning Hendrik II van 1005 tot 1015 een palts in Goslar. Tussen 1040 en 1050 wordt de huidige keizerpalts gebouwd in opdracht van keizer Hendrik III. In 1075 wordt Goslar voor het eerst aangeduid als civitas (stad). In de 12e eeuw bereikt de stad de omvang van de huidige oude binnenstad. Onder keizer Frederik II werd de laatste Rijksdag in Goslar gehouden en in 1253 werd Goslar voor het laatst als koningspalts gebruikt. Een palts (palatium=paleis) is een niet verdedigbare koninklijke verblijfplaats in een geheel van residenties dat als een netwerk over het Frankenrijk en later het Duitse Rijk verspreid lag. Tussen 1040 en 1050 wordt de huidige keizerpalts gebouwd in opdracht van keizer Hendrik III. In 1075 wordt Goslar voor het eerst aangeduid als civitas (stad).

De Keizerpalts van Goslar is de middeleeuwse verblijfplaats van de keizers van het Heilige Roomse Rijk in de Duitse stad Goslar, gelegen in het Harzgebergte. Het is het grootste en best bewaarde wereldlijke gebouw uit de 11e eeuw in Duitsland. De keizerpalts is onderdeel van de historische binnenstad van Goslar die op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO is opgenomen.

Het klooster Walkenried: In 1127 besluit Gravin Adelheid van Clettenberg ter zieleheil van haar man tot het laten bouwen van de Cisterciënzerabdij. Al snel behoort het tot één van de rijkste kloosters in de omgeving dankzij de de royale adellijke giften en de inspanningen van de monniken die onder het motto “ora et labora” hun uiterste best doen om het omliggende land tot ontwikkeling te brengen. Het wordt destijds bewoond door 80 priestermonniken en 300 werkbroeders.

In 1525 wordt het klooster bestormd door opstandige boeren. Het wordt geplunderd … geld voor herbouw is er niet en het stort uiteindelijk in. Begin 1800 ziet men het belang van overlevering in en wordt de ruïne op cruciale punten gestut, muren worden verstevigd en ramen daar waar nodig weer aangebracht. De resterende delen zoals de kapittelzaal, de gotische kruisgang en de broederzaal geven een goed beeld van de vergane glorie.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Inmiddels is er een tentoonstellingsgedeelte met uitgebreide informatie over de geschiedenis van het voormalige Cisterciënzerklooster. Er worden weer kerkdiensten gehouden en in de kruisgang zijn regelmatig optredens van verschillende koren.

• 

• 

• 

Indrukwekkend en bijzonder. Een vakantie die we niet gauw zullen vergeten en zeker voor herhaling vatbaar is. Helaas … het is er nooit meer van gekomen.