Bergherbos …

Het Bergherbos in Gelderland strekt zich uit over de hellingen van de stuwwal van Montferland. Dat levert soms pittige routes op, maar ook prachtige vergezichten en verrassende doorkijkjes. Er zijn meerdere uitzichtpunten en vele wandelroutes, in lengte variërend van 2 tot 7 kilometer.

Ik start op de parkeerplaats tegenover de Uitspanning ’t Peeske … helemaal klaar voor de rode route die mij naar de uitkijktoren zal brengen. Er is regen voorspeld maar ik hoop die net voor te zijn door hier om half 10 al te starten. Het is een komen en gaan van auto’s … wat een drukte al op dit tijdstip.

’t Peeske, een naam die afkomstig is van het Latijnse woord “pascuum”, dat vruchtbare plek of waterrijke weidegronden betekent. ‘Pascuum’ is afgeleid van het Latijnse werkwoord ‘pascere’. ‘Pascere’ betekent voeden of tegoed doen. 

Volgens het rode pijltje moet ik langs de weg lopen … vreemd!!! In mijn belevening van 3 jaar geleden moet ik de weg oversteken … toen was het een zondagmiddagrondje met een hond … misschien niet goed opgelet!

Het bos in … het blijft bos en na ruim een kilometer … is dit wel rood??? Ik kijk nog eens goed … paars!!!

Mijn “tegenwoordig bijna” beste vriendje Komoot volgt waar ik loop en via hem zie ik hoe ik terug kan komen. Ben gelimiteerd in mijn kilometers … zit op een max van 8 km .. daar boven krijgen ik problemen met mijn teen/voet. Het duurt niet lang en ik ben terug bij de weg.

Om meteen tegen een stevige workout aan te lopen … wie legt toch al die bomen op het pad??? Al snel zit ik op de goeie route. Mijn doel is de uitkijktoren te halen … of ik hem beklim is een 2e … als ik er maar ben.

Het is een gezellige drukte … niet té! Harlopers, wandelaars, kinderen, honden, paarden …

En …daar is de regen. Het bos druilt en versombert! Maar dan … de uitkijktoren. Tijd voor koffie … de regen wordt stortregen! Ik klim niet omhoog … mijn beenspieren hebben al zoveel werk verricht … laat ik verstandig blijven … moet tenslotte nog een paar kilometer. Het uitzicht zal met dit weer toch niet zo bijzonder zijn.

En dan begint het langzaam te regenen … geen zin om mijn poncho te pakken. Het bos loopt meteen leeg en … de uitkijktoren … eindelijk koffie. Ik klim niet naar boven .. ten eerste zal het uitzicht klein zijn en de ten tweede hebben mijn beenspieren al behoorlijk hu best gedan met al mijn klauterijen .. het gaat trouwens steeds makkeoijker.

We staan op één van de toppen van het Bergherbos …

De Hulzenberg heeft een hoogte van 82.4 meter boven het NAP (Normaal Amsterdams Peil). De toren zelf is 21 meter hoog en is voor iedereen te beklimmen. Na de pittige klim kun je genieten van een prachtig uitzicht over de wijde omgeving. Vanuit hier kijk je helemaal uit van de Veluwezoom tot Elten en verder!

Het begint te hozen … zo snel mogelijk terug naar de auto … drijfnat tot aan mijn botten. Ben dan ook blij terug te zijn bij de parkeerplaats … het aantal auto’s is behoorlijk geslonken.

oplichtend mos

het druipt mijn nek in

Bijna 9 km … het gaat een ontdekkingstocht worden … Het Montferland.

In het oosten van Gelderland ligt het Montferland, een heuvelrijk gebied dat in de ijstijd is ontstaan. Door dit gebied gaat een route van 42 kilometer met 18 heuvels. Deze heuvels luisteren naar namen als de Hettenheuvel, de Hulzenberg en de Kale Jacob. Op deze laatste heuvel heb je een beetje de indruk op een kaal hoofd te staan, hoewel niet duidelijk is waar de naam Jacob vandaan komt. Wat wel zeker is, is dat je op de top een fantastisch uitzicht hebt over het Montferland, tot aan de Veluwezoom bij Arnhem.

De Hulzenberg gehad. Nu de rest nog … al die okergele rondjes zijn toppen!!!