Na de heerlijke voorjaarswandeling van gisteren stijgt mijn enthousiasme om Neerlands wegen te bewandelen weer ietwat. De laatste paar weken heb ik het er aardig bij laten zitten en als ik die 2020 km wil halen zal ik toch eens een keertje in de benen moeten komen. Een nieuwe link geeft me een royale keus hier in de buurt … “Wandelen in Ede” … en mijn keus is snel gemaakt. De tekst … “Wandelen door een klein, oud landbouwgebied met vennen te midden van een groot heidegebied, oude zandverstuivingen, hoge stuifduinen, eeuwenoude grafheuvels en de stuwwallen van de westelijke Veluwe. Klompen aan, rugzak op en gaan!” … maakt dat ik niet kan wachten en om 09.57 uur precies start ik bij het Natuurcentrum Veluwe, Groot Ginkelseweg 2a in Ede. Het belangrijkste doel van vandaag is het uitproberen van mijn breder gemaakte Meindls.
Tegenover het informatiecentrum ga ik een hek door … het militair oefenterrein op. Het nadeel hiervan is het lopen over brede paden … een beetje saai … maar dat is het weer ook … misschien verandert het allebei nog. De eerste stop is bij Bob’s Boulevard.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog sloegen veel Belgen op de vlucht. Vooral na de val van Antwerpen in oktober 1914 kwamen zij naar Nederland en werden onder andere ondergebracht in Vluchtoord Ede. Bij Edenaren bekend als het Belgenkamp. Bob’s Boulevard is genoemd naar de chauffeur van de bus die iedere keer vanuit België naar Ede kwam met familieleden van mensen die ooit in het vluchtoord hadden gewoond. Voor de Edenaren waren de Belgen een attractie … “o.a. vrouwen die bier dronken?”








Na nog een paar honderd meter op het brede pad buigt het naar rechts … om vervolgens weer op een ander breed pad uit te komen … langs de schaapskooi en even verder lijkt het er op dat we wel richting bos gaan … hoop ik. Of het er nu zoveel beter van wordt??? We lopen langs moerasachtige grond … bomen staan in het water.
Doet me denken aan een verhaal in een Donald Duck uit de jaren 50 waar Heer Bommel met Tom Poes samen roeiend in een bootje tussen de bomen door … slechts verlicht door een olielampje … naar iets op zoek zijn. Is me altijd bijgebleven … vond het zo eng … dacht dat er allemaal slangen onder water zaten.







En dan ineens is er een grote waterplas “De Kreelse plas” … via een bruggetje en een plankier kun je er dichtbij komen. Heel mooi!



Helaas is dit een korte afwisseling want al snel word je weer teruggevoerd naar een breed pad. Waar ik wil lopen is gaas … overal is gaas … waarom eigenlijk? Rustgebieden voor de dieren? Denk het!!!


En om dan een heel lang verhaal kort te maken … er komt een prachtig stukje bos … met heel veel grafheuvels … voorbij rennende reeën … zo ver als het oog reikt heidevelden … en dan is het over!!! De toiletten worden opgehaald 😂😂😂 … ik ga ook maar naar huis.






Ik zie op mijn kaart dat ik eventueel vanaf hier de weg kan inkorten … de Valenberg en de Mosselseweg omzeilen door via een stukje bos uit te komen op de Planken Wambuisweg … een stuk dat ik op 2 januari ook al gelopen heb. Het komt goed uit want ik krijg conditieproblemen … ben ook hard toe aan een bankje, water en een boterham. Een plek om uit te rusten vind ik … de zon begint te schijnen, de lucht is blauw, het hooi tegenover mij begint te ruiken en te dampen … het ruikt weer naar voorjaar.









Na nog een paar kilometer door eenzelfde soort landschap te hebben gelopen … brede paden en af en toe een bospad … kom ik weer op de parkeerplaats. Heb 4 km kunnen inkorten en mijn lijf vindt het prima zo. Ik heb mooiere klompenpaden gelopen maar ik ben verwend denk ik. Ik hou van struinen, heuvel op , heuvel af … dit is me iets te saai. Maar omdat mensen er zo over roemen hou ik hem er toch in voor een herhaling .. als de hei bloeit.
Toch ruim 10 km.
