Een wandeling van ruim 11 km over verharde weggetjes, door weilanden afgewisseld met prachtige stukjes bos in herfstkleuren en het bevaren van de Regge … volgens kenners de grens tussen bovenstaande streken. De start is in Notter … (volgens Wikipedia) “een buurtschap in de gemeente Wierden” en voor jullie geografisch beeld … “de buurtschap bestaat uit Notter, de Grimberg, het Grimbergerveld, de Nottermors, het Notterveld, de Eversberg en ligt tussen Wierden en de Huurne, Rectum, Rijssen, Zuna, Noetsele en Nijverdal in“.
Met een opkomend zonnetje loop ik langs een nog in nevelen gehuld bos … waar ik denk een marter in de boom te zien … dwars door weilanden met een Lakenvelder die me aankijkt alsof hij mee wil, over stoppels van een verloren maisveld, langs een nog prachtig bloeiend koolzaadveld, over de meanderende Regge en onder de fruitbomen door.
Linksaf de provinciale weg op waar je de geschiedenis van het “Landgoed De Grimbergh” ( Interesse?? … De oude landadel van Grimberg/Van Thije en Van Coeverden … een verhaal van strijd en geweld, van aanval en verdediging, van machtshonger en vrijheidsidealen ) binnenloopt door middel van 2 boerderijen … Het Erve Broens. Het “moedererve” is gesticht omstreeks 1150 en hoorde bij het inmiddels verdwenen Borgh te SudenAa. D’Oale Schoppe … eens schutstal uit de 17e eeuw … is in 2004 geheel gerestaureerd.
Langs het industrieterrein van Rijssen en een stukje bos kom ik aan bij “De Maatgraven” … een beek die ontspringt net buiten de oostelijke kant van Rijssen en uitmondt in de Regge bij het historische fiets-en wandelveer. Deze locatie was in het verre verleden een doorwaadbare plek in de Regge. Het veer tòèn (tolgeld voor de Heren van Grimbergh) maakte het mogelijk om over de oude Postroute van Almelo naar Deventer te gaan. De aanleg van het fiets-/voetveer nù maakt dat de wandelommetjes in de buurtschappen Notter en Zuna met elkaar verbonden worden. De pont werkt op spierkracht door een stalen ketting aan te trekken en je moet zelf aan de bak.
Langzamerhand bereik ik het deel waar vroeger het oude kasteel van het ” De Landgoed Grimbergh” stond. In het bos waar ik door loop vallen de droge beekjes op … dwars op elkaar van noord naar zuid en van oost naar west. Het lijken overblijfselen uit de ijstijd en het enige dat ik hierover terugvind in een document van “Directie Kennis/Ontgonnen verleden/Regiobeschrijvingen provincie Overijssel” is onderstaande tekst.
“In het Weichselien, de meest recente ijstijd, bereikte het landijs ons land niet. Wel
heerste hier toen een toendraklimaat, en in de droogste en koudste perioden was het
landschap te vergelijken met een poolwoestijn. Omdat de ondergrond bevroren was
konden smeltwaterbeekjes zich insnijden. Aan de randen van de grote stuwwallen
ontstonden smalle erosiedalen.
Tijdens de koude, droge perioden aan het eind van het Weichselien was er weinig of
geen begroeiing. De wind had vrij spel en zette in het hele gebied een laag zand af
(dekzand). Hier en daar werden zandruggen gevormd die de beekdalen blokkeerden.“
Het oude kasteel (1297) met landgoederen waarvan alleen de poort en het grachten-complex nog van in tact zijn (met een binnen-en dubbele buitengracht) wordt in de 14e eeuw gekocht door Otto van den Rutenberg. Dat betekent dat nu ook de Borgh te Suden-Aa onder Landgoed Grimbergh behoort. Otto woonde op de Borgh te Sudena Zuna in de buurschap Notter maar verkoos Grimbergh als woning ‘omb deste neher bei der kirchen zu sein’.
En nog steeds valt het in het gebied van de Bible-belt … een vrij brede streng gereformeerde/ orthodox-protestantse stroming die door Nederland loopt van Zeeland naar Overijssel. In de 16e eeuw wordt het door de Spanjaarden in brand gestoken. Op de vroegere huisplaats staat sinds 1920 een met riet gedekt, houten theehuis dat uitsluitend in de zomermaanden op dinsdag, woensdag en donderdag overdag geopend is of op afspraak.
Een mooie, afwisselende en interessante wandeling. Prachtig weer en 11 km in de benen.
Neeltje leeft 