Kwintelooijen

Een zandwinningsgebied tot 1989 dat sinds 2018 beheert wordt door de gemeenten Rhenen en Veenendaal als natuur, wandel en recreatiegebied. Er zijn hier veel archeologische vondsten gedaan tot wel 180.000 jaar geleden … fossielen van de mammoet, sabeltandtijger en de steppewissent. Vandaag hoef ik niet bang te zijn dat ik die eerste 3 tegenkom. Hier loopt alleen het Gallowayrund.

Dat het in het weekend en met mooi weer druk zal zijn .. kan je op je vingers natellen … heb er eerlijk gezegd ook niet aan gedacht. Gelukkig ben ik vroeg … half 10 … er is al een aardige bezetting. Merendeels groepjes vrouwen van mijn leeftijd die met veel auto’s de parkeerplaatsen bezetten. Parkeerplaatsen zat (nu is er maar eentje open) … maar ook picknickbanken, fietsrekken en toiletten.

Het is vandaag weer een IVN wandeling … de vorige keer geen succes … ik verdwaalde. Nu de IVN-app ingeschakeld … of die er eerder ook al was?

Het eerste pad laat me de spieren al voelen .. een behoorlijke stijging in 1x stijgen om bovenop aan de rand van de zandgroeve uit te komen. De beloning is een spectaculair uitzicht over de motorcrossbanen. Nu hou ik niet van die herrie van die crossers maar kan me indenken dat je hier een mooi beeld hebt … trouwens geen crossers vandaag!

Iets verder blijf je bijna met je mond openstaan … wat een uitzicht. Het is het trekvogel-telpunt … d.w.z. het tellen van de vogels die in het najaar vanuit het noorden zuidwaarts vliegen worden hier geteld. Wat een mazzel dat ik dit weer heb … een strak blauwe lucht, zon en heel ver kunnen kijken … over de Gelderse Vallei. Links Veenendaal, iets meer naar rechts Ede en ook rechts de windmolens aan de A30.

Via een brede beukenlaan lopen we over de Buurtsche berg … 60 m N.A.P. Één van de hoogste van de Utrechts Heuvelrug. Rondom vind je talrijke grafheuvels die dateren uit de tijd dat de eerste landbouwers zich in Nederland settelden … ongeveer 5000 jaar geleden. Beukenlanen zijn kenmerkend voor dit gebied en dateren uit de 19e en 20e eeuw … hét teken van welvaart … een statussymbool!

Het pad loopt naar beneden en we komen in hét smeltwaterdal dat in het jaar 2000 door de provincie Utrecht is uitgeroepen tot een aardkundig monument. Deze dalen zijn ca. 130.000 tot 12.000 jaar geleden ontstaan en ná de 2 ijstijden. Ik loop door een prachtig steppe-achtig landschap … verwacht elk moment wilde dieren maar kom alleen wat gezapige Galloway-runderen tegen.

Dan het volgende historische monument … de door de familie Ruys in 1853 gestichte tabaksplantage Willem III. In de verte zou ik een tabaksschuur moeten zien … zie niets. Foto’s zijn niet van mij.

Begin 20e eeuw komt er een eind aan de tabaksteelt en sinds 1995 is dit gebied in handen van het Utrechts Landschap dat zich richt op een open landschap met als grazers Gallowayrunderen, Konikpaarden en damherten.

De weg loopt weer omhoog en via een lariksbos, een naaldbos en eikenbomen kom ik bij het Restaurant Residence Rhenen dat uiteraard gesloten is maar als reminder toch wel even wil vermelden voor een volgende keer.

En dan is het nog even een pittige wandeling van stijgen en dalen om uit te komen bij een hele lange trap die me weer op een prettige manier naar beneden brengt.