De Grebbeberg èn de Laarserberg vormen het plotseling einde van de Utrechtse Heuvelrug … bijna 200.000 jaar geleden ontstaan door een dikke schuivende ijslaag. In een zandafgraving aan de zuidkant zijn restanten gevonden van mammoeten maar ook stenen werktuigen van een volksstam. Én in het hele gebied zijn restanten gevonden van de 2e wereldoorlog.
De vondst is bijzonder omdat de loopgraaf niet vermeld wordt in publicaties over de Grebbeberg in oorlogstijd. Volgens de onderzoekers komt dit waarschijnlijk doordat de linie door de Duitsers is aangelegd. Na bestudering van luchtfoto’s uit de oorlog concluderen de onderzoekers dat de gevonden loopgraaf werd aangelegd tussen december 1944 en april 1945. In deze periode richtten Duitse troepen een verdedigingslinie in op de noordelijke Rijnoever.
Parkeren op het het stationsplein is een makkie, plek zat …. al weet ik niet of dat met corona te maken heeft. Vanaf het station ben je snel bij de Laarserberg … deze ligt aan de noordkant van de N225 (de Grebbeweg) achter Ouwehands Dierenpark en kijkt ver uit over de Gelderse Vallei. In de verte de flats van Veenendaal. Kom ook schildjes tegen van een klompenpad … Grift-en Graftenpad … thuis verder bekijken.
Al direct in het begin blijkt dat IVN en ik niet echt op één lijn liggen. Waar zij mij proberen te vertellen over akkertjes uit het verleden en waarom meidoornhaagjes er omheen… snap ik niet veel meer van hun beschrijving als eiken en beuken door elkaar geplaatst staan. Het zal wel aan mij liggen … ik laat hen los en ga verder met google maps. Verdwalen zal ik hier niet … kom hier al vanaf mijn jongste jeugd en heb er heel wat afgezworven.
Ik loop door en zie daar ineens heel in de verte iets groots en bruins … een beer .. ik ben aan de achterkant van Ouwehand … helemaal enthousiast als een klein kind! Het lukt me helaas niet … en mijn camera ook niet … om in te zoomen op de beer … er zitten te veel soorten gaas omheen waar hij op inzoomt maar ik hoop dat jullie er nog een beer in zien. De wolven in het hok er naast waren niet meer te zien. Iets verder staat het pandahuis …
Ik had al wat linten gezien en mijn trui tot boven toe dichtgetrokken … toch krijg je meteen jeuk!!!
Ik kom uit aan de achterkant het Militair ereveld Grebbeberg op … altijd weer indrukwekkend.
Deze afgrond is een smeltwaterdal uit de ijstijd … en best wel indrukwekkend … vind ik. Sommige stukken zijn zo steil dat ze er trappen hebben aangelegd. Vorig jaar zomer liep ik hier op een zondag in een file … nu heb ik nog helemaal niemand gezien.
Via een grasvlakte met de contouren van een aarden ringwalburcht uit de (vroege)Middeleeuwen kom ik langs een ruïne … de vroegere boswachterswoning … sinds 1992 in verval. Hier kun je met een ijzeren trap naar beneden maar ik besluit om nog even hoog te blijven en wel de Rijn als leidraad te blijven volgen. Uiteindelijk kom ik ook bij een trap en of ik wil of niet … ik moet naar beneden.
In de verte de toren van Rhenen, de brug naar Kesteren en Ochten, plezier op de Rijn en dan tot mijn stomme verbazing weer zoiets van “door Gemeente over de balk gegooid geld”… als het er niet gestaan had had ik hetzelfde uitzicht gehad .. vind het nog lelijk ook!
Het begint te regenen maar ik ben bijna aan het eind van deze heerlijke wandeling.
Neeltje leeft ... leef je mee? 