Klompenpad – Wageningse Engpad … 13 km

De start is vanaf de Wageningse berg. Het Fletcherhotel. “De Wageningse Berg” biedt normaal gesproken voldoende parkeerplaats. Vandaag is het hele hotel volgeboekt en pak ik om 09.30 uur net het laatste parkeerplaatsje op een stuk weiland.

Ik loop dit klompenpad tegen de klok in om te voorkomen dat ik op de terugweg de steile helling van de stuwwal naar boven moet beklimmen. Dus van nr 1 naar nr 10. En uiteindelijk zal ik hem (na bijna 8 km) tussen nr 7 en nr 6 inkorten door via de Hollandse weg naar nr 4 te lopen en zo weer verder naar nr 1.

Evenals meer heuvels in deze contreien is óók de Wageningse Berg ontstaan tijdens de voorlaatste ijstijd. Een grote ijsmassa stuwde vanuit de Gelderse Vallei het bodemmateriaal omhoog. Aan de westelijke kant onstond de Grebbeberg en aan de oostzijde de Wageningse Berg. De steile helling is ontstaan door het smeltwater en later door de Rijn die het zuidelijke deel van de stuwwal compleet wegspoelde.

Het Bergpad loopt hoog boven de Rijn over de top van de Stuwwal richting Renkum. Het lopen gaat soms rakelings langs de steile afgrond om uiteindelijk via een trap naar beneden te gaan en een stukje langs de uiterwaarden te lopen … de Rijnvallei.

In de verte zie je Parenco (de papierfabriek van Renkum) … waar de Jufferswaard begint. Eigenlijk ben ik dus weer vlak bij huis. Wat ook wel te merken is als ik de Utrechtseweg (N225) oversteek. Lopend langs de andere kant van de ijsbaan, aan de achterkant van Oranje Nassauoord langs (weet je nog Koning Willem III en koningin Emma) en verder via het bos kom ik uit bij het landgoed Dorschkamp waar we als eerste tegen de wijngaarden van het Wagenings wijngoed aanlopen.

Vanaf hier lopen we over de Wageningse Eng met veel volkstuincomplexen, pluktuinen, paarden, een zwerm spreeuwen, een coronaproof-bank, koeien en geiten.

De Wageningse Eng ligt tussen de bebouwde kom van Wageningen, Bennekom en de Veluwse bossen. Het is een eeuwenoud cultuurlandschap. Er wordt al meer dan duizend jaar landbouw op bedreven. Het is begonnen met kleine akkertjes, die eigenlijk steeds groter zijn geworden. Rond 800 kwamen de eerste nederzettingen, zoals De Peppel, Leeuwen, Dolder en Brakel. Van de Wageningse eng is nog een klein oostelijk deel over, het overige deel is nagenoeg vol gebouwd.

Vroeger werden er op de eng verschillende gewassen geteeld, waaronder rogge, aardappels en tabak. Tegenwoordig biedt de eng ruimte aan verschillende functies zoals paarden- en schapenweitjes, een aantal tuinderijen en heel veel volkstuinen. Ook wordt op verschillende plekken weer oude granen verbouwd voor het brouwen van speciale lokale biertjes.

Een mooie wandeling, heel erg afwisselend en zoveel te zien dat de kilometers ongemerkt aan je voorbij gaan. Ik heb bijna 9 van de 13 km gelopen en waarschijnlijk het mooiste gedeelte.
Wil nog wel een keer met de auto terug naar Pluk-en theetuin De Bosrand . Die ziet er heel mooi uit maar is ’s morgens gesloten … ben net iets te vroeg. Ze hebben van alles … gewone kruiden, theekruiden, bloemen, groentes en fruit.

Niets is fijner om na de wandeling je zelf te verwennen met een kop koffie of iets anders op het terras van de Wageningse Berg met het fantastische uitzicht. Helaas druilt het vandaag … vandaar dat ik er waarschijnlijk ook in mijn eentje zit. Met mooi weer is het dringen!