Hemelvaartsdag … de jaren 50.
Ik woon in het buitengebied van Driebergen (Utrechtse Heuvelrug) tegen de boerderijen aan. Met wat vriendjes en vriendinnetjes hebben we om 6 uur ’s morgens afgesproken om samen te gaan dauwtrappen. Een rondje vanaf het kloosterlaantje om het klooster Arca Pacis heen, door de weilanden naar de Langboekerdijk, langs kasteel Sterkenburg en over de Sterkenburgerlaan weer terug naar de Gooyerdijk/Engweg. Onderweg plukken we een veldboeket voor onze moeders.
Al schrijvend krijg ik het lumineuze idee voor een wandeling die ik bij komoot kan uitzetten. Als ik me er verder in verdiep zie ik dat het Aderwinkelpad (klompenpad) ongeveer de route is die wij als kleine kinderen al liepen en die langs mijn ouderlijk huis loopt. Ik zie dat straatnamen veranderd zijn … ik zie dat een gedeelte van Driebergen – na mijn vertrek in 1968 – onherkenbaar veranderd is.
Maar goed … dat allemaal terzijde!
Met dat in mijn achterhoofd ga ik dauwtrappen.
Vanwege het hoge water ben ik al heel lang niet in de Jufferswaard geweest … maar na een paar dagen droog weer wil ik een poging wagen. Het is nat … maar te lopen.
Het is nog wat heiig … overal boterbloemen, pinksterbloemen, een paar eenden die gezellig keuvelend aan de wandel zijn, een knobbelwaan die over haar terrein uitkijkt, koeien die al luierend rondkijken en grazende paarden in de verte.
Een luie, lome vroege ochtend … serene rust!
Ik ga een klein stukje de Noordberg op tot aan het heuveltje waar ooit (16e/17e eeuw) de galg heeft gestaan en loop weer terug over het pad tussen de Rijn en de Jufferwaard in …
Een man op een jetski verstoort enigszins de stilte – wat een lol trouwens. Heen en weer vanaf de aanlegsteiger waar ik ook ben gestart tot aan de brug met de A50 en weer terug.
Het was leuk om weer even in de Jufferswaard te zijn maar voorlopig wacht ik toch nog even op drogere tijden.
Neeltje leeft 