De wandeling van vorige week afgemaakt … moest nog langs Chalet St. Helenaheuvel, de Doornse kei, de stenen tafel … en uiteraard stond het beklimmen van uitkijktoren De Kaap hoog op mijn lijstje. Ondanks mijn maandagochtend benen (gesloopt, sloom, stroperig) is het toch nog een redelijk volwassen wandeling van ruim 6 km geworden en heb ik ook nog eens 25 mtr trappen gelopen.
De naam “Kaapse bossen” ontstaat door de aankoop van dit bosgebied rond 1750 door Hendrik van Swellengrebel. Na 38 jaar in V.O.C. dienstverband te zijn geweest waarvan 12 jaar als gouverneur van de Kaapkolonie in Zuid Afrika, keert ‘Kaapse Hendrik’ terug naar Holland. Hij koopt in Doorn het landgoed Schoonoordt met het daarbij gelegen bos. Het doet hem zo aan de savannes in Zuid Afrika denken dat hij het gebied de Kaapse Bossen noemt.
Dit keer start ik bij Chalet St Helenaheuvel. De heuvel waarop het Chalet is gebouwd dateert al uit vroegere eeuwen en is genoemd naar Hendriks dochter, Helena. In 1932 laat de toenmalige eigenaar van de Kaapse bossen het Châlet bouwen als theehuis voor de wandelaars. En nog steeds is het een groot wandelgebied. In 1957 laten de erven het gehele bos met Châlet Helenaheuvel na aan de Vereniging Natuurmonumenten.
Als ik op mijn plattegrond ineens Huis te Maarn zie wijk ik even af van de route om snel weer terug te lopen … het hele terrein is omgeven door bordjes verboden toegang. Het landgoed zelf is wél opengesteld voor wandelaars.
Het huidige Huis te Maarn wordt in 1916 gebouwd en betrokken. Het ontwerp verwijst naar de Amerikaanse koloniale architectuur en vertoont in het klein enige gelijkenis met het Witte Huis in Washington. Oorspronkelijk wordt het huis “Hampstead Heath” genoemd naar het park in Londen, de stad waar Blijdenstein als bankier gewerkt had.
Huis te Maarn is nog steeds in bezit van de stichtersfamilie en heeft haar oorspronkelijke functie in al die tijd behouden.
Langzaam nader ik de “De Doornse kei” … afkomstig uit Scandinavië. Tijdens de voorlaatste ijstijd, toen een gletsjertong tot halverwege Nederland kwam en vorm gaf aan de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug, kwamen er ook zwerfstenen mee. De meeste opgegraven zwerfstenen zijn als aardkundig monument in de Zanderij Maarn bijeengebracht, maar één steen heeft de dans ontsprongen en is in de Kaapse Bossen op een sokkel geplaatst.
Iets verder staat de uitkijktoren. Ik overweeg toch even wél of niet … 25 traptreden klimmen. Uiteindelijk wint mijn hebberigheid het … hij moet op mijn lijstje er bij. Al in 1890 werd de eerste houten uitzichttoren hier gebouwd, die in 1906 werd vervangen door een ijzeren toren welke tot 1958 stand heeft gehouden. Uiteindelijke Vervolgens er in 1991 een houten uitkijktoren gebouwd met een hoogte van 19 meter. Deze werd in 2006 geheel vernieuwd en verhoogd tot 25 meter. Het is een klus maar het lukt.
Wat het verhaal achter de stenen tafel is … daar kom ik niet goed achter. In ieder geval is het een molensteen. Ik ben bijna op de parkeerplaats als het nog even heel zwaar lopen wordt … een zandverstuiving.
Uiteindelijk een tevreden gevoel … dit kan ik ook weer afstrepen.
Neeltje leeft 
Kun je weer afstrepen, en chapeau voor je doorzettingsvermogen!!
LikeLike
Het was echt even doorbijten … dank je.
LikeLike
Bedankt voor het mooie verslag en ook voor de deskundige uitleg (link) die je toevoegde over het ontstaan van de Utrechtse Heuvelrug. Dit staat trouwens ook al lang op mijn bucketlist 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je.
LikeLike