Op naar Keulen …

Een tijdje geleden laat ik voorzichtig vallen dat ik het zo leuk zou vinden om weer eens alleen met mijn kinderen – zoon en dochter – op pad te gaan. Ik verwacht eigenlijk dat het wat op de lange baan geschoven wordt, misschien wat gesputter in de trant van “druk, druk , druk” – ik haal hen tenslotte wel bij hun gezin weg – maar wat schetst mijn verbazing … binnen 1 dag is alles geregeld en zo gaan we dit weekend naar Keulen.
Moet wel weer even kijken hoe ik mijn bagage meeneem … rugzak is te klein, reistas te groot. Na wat gegoogel komt er een – in mijn ogen – handig ding voorbij … een rugzak trolley. Lijkt me ook ideaal voor mijn zomerse plannen – mits het ooit mooi weer wordt – voor 1 of 2 nachtjes weg.


Door de stromende regen lopend naar de bushalte. Nou is dat maar 650 mtr … maar toch!

En dan zien we elkaar op het station.

Vanaf Station Arnhem tot aan Keulen zitten we droog.


Aansluiting in Düsseldorf door vertraging gemist, verder met de boemel.

Wat voor een stad gaan we zien?
Op een paar mooie bouwwerken na hoef je geen historisch centrum te verwachten, want het grootste deel van Keulen is verwoest tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het is vooral een gezellige stad.
Even wat jaartjes terug om te weten waar de oorsprong ligt …

Tot rond het begin van onze jaartelling wordt dit gebied overheerst door de De Eburonen. Diverse volksstammen die ten tijde van Julius Caesar voor het grootste deel wonen in het huidige Nederland, België en Duitsland. De stammen wordt deels door Caesar vernietigd en hoe dat allemaal in zijn werk gaat, kun je lezen in het artikel  over Caesar in Noord Gallië .
Door naar de 1e eeuw ná Chr als de Romeinen er de nederzetting Colonia Agrippina hebben. Rond het jaar 15 wordt Agrippa’s kleindochter Agrippina geboren. De moeder van de latere  keizer Nero. Nadat zij in 49 in het huwelijk treedt met haar oom keizer Claudius, weet zij hem ertoe te bewegen haar geboortestad te verheffen tot de status van colonia –  juridische term  politiek statuut van een volksplanting of nederzetting in het Romeinse Rijk – waardoor de inwoners het Italische burgerrecht verkregen.

Julia Agrippina minor (6 november 15Oppidum Ubiorum – 19-23 maart 59Campanië), vanaf 50 Julia Augusta Agrippina genoemd, beter bekend als Agrippina de Jongere of Agrippina minor, was een prominent lid van de Julisch-Claudische dynastie: ze was achtereenvolgens zus (van Caligula), echtgenote (van Claudius) én moeder (van Nero) van de princeps, de keizer van het Romeinse Rijk. Agrippina minor nam ook actief deel aan de dynastieke politiek en zou daarenboven politiek advies geven aan haar echtgenoot Claudius en haar zoon Nero.
Ter ere van haar werd de stad omgedoopt tot Colonia Claudia Ara Agrippinensium en ommuurd.

In de plattegrond van het centrum van de stad is de oude ommuring en het Romeinse rechthoekige stratenplan nog zichtbaar.

Keulen is zoals de meeste andere Romeinse steden gebouwd volgenshet castra-model. Zo genoemd omdat de Romeinen op dezelfde wijze een castra (legerkamp) aanlegden. Het Romeinse stratenpatroon met 2 hoofdstraten die elkaar kruisen met daaraan andere straten die evenwijdig aan elkaar lopen is nog te herkennen in het centrum van Keulen.

Door alle invasies en onrust in de loop der eeuwen loopt de bevolking flink terug, maar Keulen blijft een van de grootste steden ten noorden van de Alpen.
Door de belangrijke ligging op het kruispunt van grote handelswegen en de Rijn begint de stad in de vroege middeleeuwen weer te groeien. Ook blijft de bisschop van Keulen politiek gezien een belangrijke figuur en domineert hij lange tijd het zuidelijke grensgebied van het huidige Nederland. In 794 verheft Karel de Grote het bisdom tot een aartsbisdom.
Maar … in de late 13e eeuw raakt het bestuur van de stad in conflict met de aartsbisschop. Als deze echter de slag bij Woeringen in 1288 verliest, ziet de stad haar kans schoon een onafhankelijke stadstaat te worden. De aartsbisschop zetelt voortaan in Bonn.
In 1475 bevestigde keizer Frederik III officieel de status van Keulen als vrije rijksstad en nahet protestantenverbod van 1575 vertrekken er zo veel economisch sterke aanhangers van dit geloof naar Mülheim aan de overkant van de Rijn, dat het een economische bedreiging voor de stad vormt.
Na 1648 neemt de Franse invloed in Keulen toe en na wat internationale conflicten over en weer komt Keulen rond 1800 met de hele westelijke Rijnoever bij de Franse Republiek. Amper 15 jaar (juni 1815) later wordt dit teruggedraaid en na het ondertekenen van het Congres van Wenen wordt Keulen Pruisisch, maar het Franse recht blijft gelden.
We slaan even wat jaren over en gaan naar de 2e wereldoorlog. Keulen is herhaaldelijk gebombardeerd waardoor de gehele binnenstad zo goed als verwoest is. Tijdens de wederopbouw kunnen enkele vooroorlogse bouwwerken gerestaureerd worden maar het overgrote deel wordt als verloren beschouwd.  Wel worden de talrijke kerken in Romaanse stijl hersteld en zoveel als mogelijk gerestaureerd.
Tegenwoordig is Keulen vooral een fascinerende stad waarbij de Dom nog steeds een belangrijke bezienswaardigheid is.
Omdat de stad na de Tweede Wereldoorlog helemaal herbouwd is, kenmerkt de binnenstad zich vooral door een mooie balans in oude en moderne gebouwen waarin de architectuur vloeiend in elkaar overloopt.