Half 8 zijn ze er weer. Eerst bijkletsen met koffie en dan halen ze de ruimte leeg. Ik mag niets doen. 😉😉
Het isolatiemateriaal en gips wordt verwijderd … nieuw materiaal komt er voor terug. Ook wordt er meteen geregeld door de mannen zelf dat (bouwvakker) Joost zijn broer – die zelfstandig stukadoor is maar ook voor Plegt Vos werkt – over 2 weken de muren en het plafond komt behandelen.
Voor (mijn zoon) Joost worden de maten op een papiertje gezet zodat hij precies weet waar hij kan boren om de gordijnrail en de lamp weer terug te hangen.
Voordat de steiger wordt weggehaald, wordt er buiten nog een strip aangebracht omdat het beide mannen ook een mogelijk lekkagepunt lijkt en dan is het binnen opruimen. Alles wordt teruggezet, de gordijnroede wordt weer opgehangen, er wordt nog een losliggende drempel gerepareerd en dan is het tijd voor een gezamenlijke lunch … ik ben zo blij met hen.
Ik zal ze missen … maar wil ze ook niet meer terugzien. Zelf zeggen ze ook al “verzin anders maar iets … wij komen wel”.
In de tussentijd ga ik me maar eens oriënteren wat er allemaal op de markt aan vloerbedekking is. De mannen hebben genoeg aangedragen waar ik mijn gedachten over kan laten gaan … iets moois en gezelligs dat ook tegen eventueel water kan. Want garanties dat de lekkage voorbij is, heb ik niet.
En verhuizen?
Nee, nu het weer tegen het voorjaar aanloopt en alles groen om me heen wordt én ik weer zie hoe mooi en vrij ik hier eigenlijk woon op loopafstand van de meest mooie natuurgebieden, zoek ik toch maar naar oplossingen voor dit huis.
Neeltje leeft 