Rondom Ravenstein …

Het plan om met bus en trein naar Ravenstein te reizen, veeg ik vanmorgen van tafel als ik te vroeg voor het (zaterdagse) OV opsta. Het is tenslotte maar 27 km en da’s nou ook weer niet zo’n aanslag op mijn benzinetank. Ik parkeer bij het station waar de route begint en om een uur of 8 loop ik al via de achterzijde van het station door een klein sfeervol gebiedje met een hoog Ot en Sien gehalte.
Dat gevoel is wel snel over als ik de drukke Dorpenweg oversteek. Ik loop de kerkdorpen Deursen-Dennenburg binnen, passeer de uit 1877 stammende St. Vincentiuskerk, neem een kijkje in de St. Rochuskapel uit 1747 en bewonder de 11de-eeuwse St. Michaelskerk (rijksmonument, privébezit) aan de buitenkant, om het kleine dorpje via de Osstraat weer uit te lopen.

St.
Vincentiuskerk

St. Rochuskapel

St.
Michaelskerk

De bedoeling is om via de Galgenstraat een paar kilometer verder te lopen maar na mijn zoveelste bermduik omdat er weer een landbouwmachine met angstaanjagende afmetingen in volle vaart langs scheurt, besluit ik om de route in te korten en rechtsaf richting het dorpje Dieden te lopen. Dieden is, zoals veel dorpjes aan de Maas, een typisch lintdorp. Vroeger heette het dorp Dichden of Diechden. ‘Dich’ betekent dijk, ‘den’ betekent bewoonde plaats. Dieden was dus een bewoonde plaats aan de dijk.
Langs die dijk staat de middeleeuwse Sint-Laurentiuskerk en een eindje verder de Stella Polaris. Een stenen stellingmolen uit 1865. Ik loop langs de Maas.
Nu komt het stuk waar alles om draait. Ik wil met het pontje naar de overkant, naar Batenburg om een paar foto’s te maken. Om 10. 00 is de eerste vaart van dit seizoen vanuit de ligplaats Batenburg (mits er mensen zijn) … maar er is totaal geen beweging aan de overkant, geen voetgangers, geen fietsers.
Een aardige meneer biedt aan om met me mee te lopen om te helpen de aandacht van de overkant op mij te vestigen zodat ik over kan. Het duurt even maar uiteindelijk hebben we met heel veel gezwaai succes … het pontje komt los. De overtocht kost deze dagen maar 0,50 eurocent … vandaag en morgen zijn pontjes dagen en er wordt een foto van mij gemaakt die via een app naar de andere veerpontschippers wordt gestuurd … “de eerste vaart”. Nou … da’s toch weer leuk.

En dan ben ik in Batenburg. Terwijl ik er rond loop, realiseer ik me dat ik de stadswandeling niet heb uitgeprint. Dat moet ik dan maar een keer met de auto doen want echt … bijna elk oud huis heeft wel een verhaal. Vandaag laat ik er een paar zien … de kerken en de indrukwekkende ruïne. Al vanaf de middeleeuwen staat hier een versterking. Deze wordt in een latere periode vervangen door een ringvormige woonburcht, bewoond door de Heren van Batenburg. In de loop van de tijd wordt de burcht vele malen overvallen en verwoest. Volgens de beschrijvingen uit het midden van de 17e eeuw “het mooiste kasteel van Gelderland”.
Het definitieve verval wordt ingezet door het in brand steken van een deel van het kasteel door de Fransen in 1794. De vorst van Bentheim laat het niet herbouwen en langzaam verandert het in een ruïne. In de 19e eeuw wordt het als steengroeve gebruikt (veel stenen zijn hergebruikt in de huizen en boerderijen). Het restant dat je nu nog ziet, zijn de poorttorens en een deel van de Bronkhorster-toren.

Batenburg is een prachtig plaatsje met een rijke historie. Het oude centrum bevat vele monumenten en is dan ook van rijkswege aangewezen als beschermd stadsgezicht. Batenburg dateert mogelijk al uit de Romeinse tijd. Volgens de overlevering zou een Keltische prins, genaamd Bato, de stad hebben gesticht. De Romeinen veroverden Batenburg later en bouwden er een tempel. Op de fundamenten van deze tempel zou in 327 het eerste kasteel zijn gebouwd.

Ik loop eerst langs de nieuwe Sint Victorkerk, gebouwd tussen 1873 en 1875 in neo-gotische stijl, mag alleen een zijkappelletje binnen en als ik door een kier verder naar binnenkijk zie ik dat ie helemaal leeggehaald is. Thuis vind ik een artikel waaruit blijkt dat de kerk al in 2019 is gesloten en dat hij plaats gaat bieden aan 5 appartementen. Dan de ruïne … nog steeds indrukwekkend. En als laatste … de oude Sint Victorkerk uit de 13e eeuw. De kerk is in 1443 verheven tot kapittelkerk. Gedurende de Tachtigjarige Oorlog is een groot deel van de kerk verloren gegaan, alleen de toren en het schip zijn in de 17e eeuw gerestaureerd.

nieuwe Sint Victorkerk

ruïne

oude Sint Victorkerk

Voor vandaag hou ik het verder voor gezien … terug naar de veerpont die geduldig op me ligt te wachten … ben nog steeds de enige die meevaart.
Aan de overkant in Demen linksaf de Maasdijk op. De laatste paar kilometers … even tijd voor koffie en een broodje. Wat verder kom ik langs een bunker … deze bunker is gebouwd in 1936 om de spoorbrug te beschermen. De kazemat, met kanon en machinegeweer, bestond uit twee verdiepingen. Ergens in de jaren ’80 of ’90 heeft de toenmalige eigenaar van de omliggende grond geprobeerd de kazemat te slopen, wat slechts gedeeltelijk is gelukt. Het resultaat was een zwaar beschadigde kazemat.
En dan loop ik het middeleeuwse vestingstadje Ravenstein binnen.

Nog een paar kilometer langs oude panden maar ik mis gedetailleerde beschrijvingen. Ook maar eens voor terugkomen … als ik dan toch al in Batenburg ben, kan ik wel even doorrijden. Uit ervaring weet ik dat het restaurant “Brass aan de Maas” in de jachthaven een uitstekend adresje is om eens heerlijk te lunchen op een warme dag. En dan is daar het station … 14,5 km op asfalt.