“KanKorter” Heveadorp

Ik ben een fan van de Trage Tochten van Rob Wolfs. Helaas zien mijn benen die afstanden niet meer zo zitten maar al zoekend stuit ik op iets nieuws van Rob Wolfs … de KANkorter-wandelingen en de Rappe Rondjes.

De wandelroutes onder de noemer “KANkorter” behoren tot het zoveelste allitererende wandelconcept van Rob Wolfs na de Trage Tochten en Rappe Rondjes. KANkorter wandelroutes zijn wandelingen van 5 tot 10 kilometer, die dus net wat korter zijn dan Trage Tochten, maar daar verder verdacht veel op lijken.

Rappe Rondjes zijn wandelroutes tot rond 10 km. Wandelingen die in een halve dag gelopen kunnen worden. De ervaring van routemaker Rob Wolfs, ook wel bekend als de ‘zandpadgarantieman’, staat garant voor zoveel mogelijk onverharde paden. Maar variatie in landschap is minstens zo belangrijk.

Het is me nog niet helemaal duidelijk wat het verschil is tussen beiden … misschien heb ik ergens over heen gelezen. In de loop der tijd zal er wel meer duidelijkheid over komen.
Wel vind ik al diverse “KANkorter”wandelingen rond Arnhem en een alternatief voor de beroemde/duivelse N70 bij KANkorter N70 . Leuk voor volgend voorjaar.

Vandaag wordt het de 7 kilometer lange “KANkorterHeveadorp“. Alleen haal ik die 7 km niet … ik verkijk me dik op het klimmen en dalen van deze wandeling en als ik dan in de uiterwaarden over 6 weiland-opstapjes moet klauteren en wetende dat het venijn in de staart zit met nog een klauterpartij naar de Hunneschans, kort ik hem op het laatst in. Helaas missen jullie daardoor mijn fotografische beelden van de Ringburgwal (maar internet is geduldig) …

“De Duno is van oorsprong een ringwalburg, aangelegd in de 10e of 11e eeuw. Ringwalburgen zijn ronde of ovale verdedigingswerken met wallen van zand en een doorsnede van 100 tot 300 meter. Het geheel is omgeven door een gracht.”

en de merendeel met riet gedekte cottageachtige stulpjes in Heveadorp uit begin 20e eeuw.

In 1914 verhuisde de Groningse fabrikant Dirk Frans Wilhelmi zijn rubberfabriek naar Doorwerth. De werknemers van deze nieuwe fabriek, de Heveafabriek, moesten natuurlijk worden gehuisvest. Om dit te realiseren bouwde Wilhelmi aanvankelijk 97 woningen: 83 voor de gewone arbeiders en 14 voor het hogere personeel. De verschillende huizenblokken – vernoemd naar de Indische eilanden waar het rubber vandaan kwam – stonden al snel bekend onder de naam Heveadorp.

Helaas … mijn wandeling begint vandaag wat later en als ik tegen half 12 op de plaats van vertrek kom, ontdek ik dat mijn camera nog thuis ligt. Dan valt er ook weinig te vloggen. Jammer … had het geschiedkundige verhaaltje al in mijn hoofd zitten.
Jullie zullen het met de foto’s van mijn mobiel en geschreven tekst moeten doen.
Altijd klikken op foto voor vergroting.

Ik start op de Oude Oosterbeekseweg in Heveadorp, pak er al snel mijn stokken bij want het is klimmen en dalen langs de Cascade … rotspartijen met watervalletjes die uitkomen beneden in vijverpartijen … richting Kasteel Doorwerth.

Voor het kasteel langs duik ik de uiterwaarden in en al snel schrik ik … die vreselijke weilandoverstapjes. Nu is het hopen dat al mijn knieoefeningen hun vruchten af gaan werpen. Het valt nog vies tegen maar ik kom er over … 6 stuks. Moet alleen nog wel wat harder aan het werk met die spieren. Trillende benen maar gelukkig is er een bankje bij de sluizen waar ik mij vermaak met het kijken naar het schutten van een rijnaak.

En dan terug naar de Duno waar het weer klauteren is totdat ik op het plateau sta …

… waar vroeger het landhuis heeft gestaan.

Duno wordt in de 18e eeuw aangelegd als landschapspark. Initieel met een prieeltje, theekoepel, rosarium, kassen, belvedère en rotspartijen. Helaas wordt alles vernietigd tijdens de operatie Market Garden.

En dan ben ik al weer bij de Italiaanse weg … even oversteken en terug bij de parkeerplaats.

De Italiaanseweg is in 1848 aangelegd door baron van Brakell. Daarmee was (en is!) kasteel Doorwerth verbonden met NS station Wolfheze! Hij noemde de weg zo omdat hij vooral het eerste stuk met de haarspeldbochten vond lijken op een weg uit Italië. Bij de aanleg is er rekening gehouden met de beuken die op de helling stonden, de weg is er langs aangelegd. Sommige beuken op de helling zijn naar schatting 250 jaar oud.

Al met al denk ik een mooi korter alternatief voor mijn wandelingen gevonden te hebben. Ik heb al zoveel voetstappen op de Duno liggen en toch werd ik weer verrast. Reden genoeg om ook zijn andere korte wandelingen te gaan lopen in de aankomende tijd.
Een groot voordeel is dat de GPS track vrijwel altijd vermeld wordt bij zijn wandelingen. Die importeer ik dan bij Komoot zodat ik spraakgestuurd loop.
Alle wandelingen van Rob Wolfs zijn trouwens te vinden en te downloaden op de Wandelzoekpagina.