Renkums Beekdal →→→ Wageningse berg v.v.

Deze wandeling hoeft niet in de annalen bijgeschreven te worden als een móóie wandeling … wel staat hij bij mij op de eerste plaats als het gaat om “sportieve uitdaging”. Geeneens om de sportiviteit maar meer om het uithoudingsvermogen tijdens een wandeling met regen, onweer, striemende ijsregen … blubber, water, glibberen en nog eens blubber, water, glibberen.
Ik heb hem al aangekondigd … weer of geen weer. Nou … het wordt géén weer!
Als ik de melding rukwinden hoor weet ik dat het rondje Paradijsbeek maar op een ander moment gelopen moet worden … het risico op afbrekende takken in het bos is me te groot. Het wordt de Wageningse berg.

Tegen negenen vertrek ik vanaf de parkeerplaats de Beken. Het is nog droog en vol enthousiasme werp ik me op de vóór mij liggende 10 modderige wandelkilometers. Helaas … als ik het bos uitkom bij het herinneringsmonument met de (papier-)molenstenen begint het te regenen. En geen gewone regen … nee, zo’n priemende ijsregen. En hoe verder ik het open veld inloop … langs een ander monument ter herinnering aande grote papiermachine met het Renkumse watermerk uit de 16e eeuw … hoe kouder en natter het wordt. Langs de ijsbaan, Renkum in . Ook wordt het donker … een schemerlichteffect. Ik twijfel of ik door zal lopen maar eerlijk gezegd heb ik ook geen zin om dit stuk terug te gaan. Ook mijn camera heeft last van de regen en vertoont vochtplekken.

(papier)molensteen

fundamenten en stempels

IJsbaan

Niet opgeven dus … de N225 over en bij “Aan de Rijn” de uiterwaarden in. Nu weet ik dat dit een kort stukje is maar het is zwaar van de modder. De eerste overstap over stroomdraad gaat goed, de 2e helemaal aan het eind is een stuk minder. De opstap is smal en behoorlijk hoog maar na heel wat gemodder en mijzelf omhoog trekkend met mijn bovenarmen kom ik er over.
Dan de klim naar boven … de Wageningse berg op… gaat wonderwel veel lichter dan andere keren. Toch het resultaat van fysiofit?
Inmiddels zit er 5 km op … ik wil koffie en mijn benen een bankje. Doornat en ijskoud zit er maar 1 ding op … ik moet de wandeling inkorten.

ietwat blubberig

word de modder ingezogen

toch nog een reiger

moeizame overstap

alleen de lichte plekken zijn nog droog

Bij de eerste de beste mogelijkheid gaan we aan de kant van de Rijksweg naar beneden, steken over naar Landgoed Oranje Nassau Oord waar ik zeker van een bankje ben. Na 1 kopje koffie krijg ik het zó koud dat ik verder wil. Nog even doorzetten! Langs het landhuis, de groentetuin van koning Willem 3, zijn zwempoel. Zou hij daar ’s winters ook in hebben gezwommen? Via de vlonder over het beekdal weer terug naar de parkeerplaats. Inmiddels zie ik er uit als een verzopen kat, laat de koffie “to go” voor wat het is en wil nog maar 1 ding … naar huis.

koffiepauze

Oranje Nassau Oord

zwempoel koning willem III

het water staat overal hoog

De Beken

De kop is er af … de eerste kilometers van 2022 zijn gelopen. Van de oorspronkelijk geplande 10.7 km zijn er 8.6 kilometers gelopen. Ik kijk met voldoening terug … dit hoort er ook bij!