Groesbeek – Door het binnenste buitenland

De gisteren geplande wandeling speciaal voor het beloofde mooie weer naar vandaag verhuisd. Omdat het een toeristisch gebied is ben ik al vroeg op pad. Ook de zon is er op tijd bij.

Als wandelgebied is het onbekend terrein voor me. Heb wel eerder een royale N70 gelopen maar die ligt meer naar het noorden bij Berg en Dal. Nu loop ik wat zuidelijker, ten zuidwesten van Groesbeek. Een wandeling van de ANWB … Door het ‘binnenste buitenland’.
Volgens de beschrijving schijnt het een prachtig wandelgebied met een gevarieerd landschap te zijn waar ik mijn hart kan gaan ophalen aan oude beukenlanen, rododendrons en af en toe een flinke klim … boswachterij Groesbeek.

Het Groesbeekse Bos ligt op de stuwwal ten zuidoosten van Nijmegen. Het is deel van een veel groter bosgebied dat in Duitsland overgaat in het Reichswald. Sommige delen van het bos dateren uit de zestiende eeuw. Deze zijn toen aangelegd om dienst te doen als hakhoutbos. Tussen 1820 en 1860 is het hele gebied beplant voor de houtproductie. Hiermee is het Groesbeekse bos een eeuw ouder dan de meeste bossen in Nederland. Tegenwoordig zijn natuur en recreatie minstens even belangrijk als houtproductie. Daarom wordt het eens saaie bos steeds meer omgevormd tot een meer natuurlijk bos.

Vanaf de parkeerplaats aan de Rijlaan steek je over en loop je eerst een stuk langs de weg voordat je het bos induikt. Inmiddels staat Komoot aan en heb ik ik life-tracking ingeschakeld zodat mijn kinderen weten in welk bos ik rondhang. Joost woont in de buurt en direct komt al zijn waarschuwing “kijk uit voor mountainbikers”. Niets teveel gezegd want ze vliegen me links en rechts om de oren. Als ik het bos in kan ben ik gelukkig een tijdje van hen af … ze hebben hun eigen paden. Maar wat een saai bos … er valt niets te beleven … ja, blauwe lucht en dat is natuurlijk op zich al een bijzonderheid. Ze geven gelukkig zelf in de beschrijving ook al aan dat het saai is.

Dat verandert als ik de Mookse Baan oversteek en richting de Mookerhei loop. Volgens de beschrijving van de ANWB word je op de Mookerhei beloond met prachtige on-Nederlandse vergezichten over het Maasdal en het stadje Cuijk en waan je je op vakantie. Vandaar de naam … ‘ Het binnenste buitenland’.

De Mookerheide was in 1927 een van de eerste bezittingen van Natuurmonumenten en is bekend om zijn struikheide die in augustus het landschap in een paarse gloed zet. De heide wordt sinds 1979 begraasd door een kudde Drentse heideschapen en enkele Schotse hooglandrunderen om vergrassing terug te dringen. De Mookerheide is in de geschiedenis vooral bekend van de Slag op de Mookerhei op 14 april 1574, waar de Oranjes een verpletterende nederlaag leden tegen de Spanjaarden tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Naast duizenden huursoldaten sneuvelden bij deze veldslag ook de legeraanvoerders Lodewijk en Hendrik van Nassau.

Mijn wandelstokken die ik speciaal voor deze wandeling heb meegenomen liggen uiteraard nog in de auto maar al snel ligt er een prima vervanging op mijn pad. Het is even wat lastig met honden die me meteen als speelkameraadje zien maar uiteindelijk mag ik toch de stok houden. Het wordt steeds heuvelachtiger, logisch! Ook hier schoven in de Riss-ijstijd, zo’n 200.000 jaar geleden, twee enorme landijstongen via de door rivieren ingesleten dalen zuidwaarts waardoor er geïsoleerde heuvels in het landschap ontstonden, die her en der nog tot wel 80 meter boven het rivierenlandschap uitsteken. De Mookerhei … een prachtig stukje natuur is het!!!

met mijn houten stok

Cuijk

Martinus kerk

Mooks kanaal

koffie en ik vergeet mijn stok

Dat ik die stok daar vergeet zet ik er even bij … want nog geen 100 meter verder voel ik me niet helemaal safe. Ik word naar een zeer schuine helling geleid … in het begin valt het nog mee maar de laatste 15 meter zijn zó steil dat ik voorover gebukt moet blijven lopen om niet achterover te vallen en helemaal naar beneden te kukelen.
Een jong stel loopt voor me … hij blijft zelfs even kijken of het wel goed met me gaat. Ik heb het gehaald maar vraag niet hoe … stond even op het punt om te gaan zitten en me op mijn gat naar beneden te laten glijden.
Bovenaan gekomen links af en een rechte weg vervolgen. Zie ik even verder een veel minder steil pad. Jongelui zullen vermoedelijk geen problemen hebben met de eerste helling maar ouderen (zonder stok) zeker … misschien is het 2e pad een mooi alternatief. Op het kaartje hieronder heb ik het 2e pad dat naar boven loopt in het groen gezet. Volgens mij is het (van bovenaf gezien) niet zo steil en liep het meer in haarspeldbochten.

We hebben nu ook meteen het meest spectaculaire gedeelte van de wandeling gehad en is het vrijwel één rechte weg terug naar de auto. Ik kies er voor om niet het pad door het bos te nemen maar langs de akkers waar wat oorlogsherinneringen staan én het geraamte van een zg Waco CG-4 … een Amerikaans militair zweefvliegtuig dat tijdens de Tweede Wereldoorlog veelvuldig is ingezet, onder andere tijdens Operatie Market Garden.

19 sep. 2014 • Ter nagedachtenis van de landing van de geallieerden bij Groesbeek op Klein Amerika in september 1944 in het kader van operation Market Garden, heeft de Gemeente Groesbeek een replica op ware grootte laten maken van een Waco Glider.
Deze Waco Glider is geplaatst op de locatie waar deze zijn geland.

Grotendeels een mooie wandeling. Denk dat ik hem zelf nog wat aanpas, een andere startplek verzin en hem dan in het voorjaar nog eens loop.