Ik start op de parkeerplaats van Kasteel Tongelaar. Heb me er van te voren geen voorstelling van kunnen maken … een kasteel is toch een kasteel? Oud met overal torens? Een kleine deceptie dan ook wanneer ik voor een toren met aanbouw sta. Veel kan ik vandaag niet zien … er is een bruiloft in volle gang. Ik moet het doen met de geschiedenis die door Heemkunde Langeboom naar buiten is gebracht.
Al voor 900 bouwde een ridder uit bescherming tegen de Noormannen op een verhoging een zg. “Motte¬burcht”. In 1282 gaf Jan I van Cuijk Tongelaar in leen aan Floris V maar de vriendschap duurde niet lang, want in 1296 verbrak Jan I het leencontract en smeedde met enkele andere ridders een complot om Floris V gevangen te nemen … iets wat uitliep op een niet bedoelde moordpartij!
Graaf Floris V werd op 23 juni 1296 door drie edelen gevangen gezet in het Muiderslot. Op 27 juni wilden de samenzweerders de graaf naar een andere plek brengen, maar onderweg werden ze tegen gehouden door burgers en boeren uit de omgeving. Uit paniek werd Floris V ter plekke door zijn ontvoerders vermoord.
Het oudste gedeelte … de poorttoren … is iets na 1400 gebouwd. Hieraan vast zat vroeger een ophaalbrug. Een groot venster geeft nu nog aan, waar men door de poort kon gaan. Door de aanbouw rond 1800 van de huidige west-, noord- en oostvleugel, kreeg het de vorm van een Limburgse boerderij. In 1964 is men met de restauratie van de poorttoren begonnen en in 1993 was men klaar met de overige gebouwen. Tot zover de geschiedenisles.
Net als ik vanaf het kasteel terug wil lopen om de route op te pakken valt Komoot uit … maar alsof het zo moet zijn heb ik een papieren uitdraai bij me (zie schaduwfoto … die ik later weer verlies). Ik krijg een licht vakantiegevoel over me … glooiende akkers, een zonnetje, lekker temperatuurtje. Heerlijk. Een koe die wel honderd meter in zijn weiland met me meeloopt en me weemoedig nakijkt als hij niet verder kan, pijlen die in bomen hangen … het komt wel goed met mijn route.
(Meanderende) riviertjes (die me met heimwee aan de Regge doen denken … toch maar weer eens naar toe), mooie doorkijkjes. Een kapelletje … Maurikkapel … initiatief van de buurt staat er bij , een hele grote tafel met stoelen “bewuste vrije keuze menu“, kazemat 32 “sporen van de oorlog” … een wandelroute van 9 km.
Komoot houdt me inmiddels weer op de route en ik loop als een soort “Jo met de banjo” in een stevige pas langs akkers en bloemige bermen, door schaduwrijke bosjes en over riviertjes. Een boer op zijn tractor is zijn gras aan het draaien. Dan kom ik bij de kruising bij het Peelkanaal … een mammoet!!!!! Het heeft alles te maken met de Kunstroute Mill/Bewustzijn enzo (lees ik later als ik thuis ben … ook die grote blauwe stoelen)
Dan het laatste stuk … voor een groot deel een waterrijk gebied langs de rivier de Raam … een beetje saai. In de verte zie ik het kasteel al weer door de bomen heen .. de parkeerplaats laat ik nog even voor wat hij is en ik maak een extra rondje om het kasteel vanaf de andere kant te kunnen bekijken.
Het blijft voor mij een Limburgse boerderij met toren!
Neeltje leeft 
Nee, ik lees het verkeerd.
LikeGeliked door 1 persoon
Jammer van je camera, maar mooie foto’s gemaakt met je andere camera. En leuke header! Je kunt weer kilometers bijtellen.
LikeGeliked door 1 persoon
Dan heb ik het zeker verkeerd of in ieder geval onduidelijk geschreven maar deze foto’s zijn nog met de kapotte gemaakt. De andere ga ik maandag meenemen.
LikeLike
Wat zonde van je camera, maar goed… je hebt een nieuwe nu. Je neemt ons weer mee op een mooie en erg landelijke wandeling. Wat men allemaal niet kan maken met rubber banden hé… zo’n verrassing om tegen te komen onderweg !
Aan de foto’s te zien heb je de nieuwe camera al goed onder de knie 🙂
LikeLike