Parc National des Ecrins … 2001

Will is een ervaren bergwandelaar en heeft bedacht dat ik na al mijn wandelingen in de wat lager gelegen bergen tussen de vrolijke alpenbloemen en smalle geitenpaadjes nu toe ben aan een echte gletsjerwandeling.

We starten vanuit Orcières Merlette (1850 m). Eerst met de télécabine naar Le Drouvet (2655 m) en dan daar de rode rondwandeling (zie kaartje) eerst nog verder naar boven via de Col des Pisses (2837 m) naar het Grand Lac des Estaris (2558 m) en weer terug. Het wordt een tocht die ik nooit meer zal vergeten.

Lopen we eerst nog over redelijk begaanbare paden … in de verte zie ik al een hele steile gletsjer die we toch echt over zullen moeten steken. Ik loop verkrampt … angstvallig stappend in de voetsporen van Will die zijn oude bergschoenen met ijzers er omheen aan heeft. Het meest enge moment is als we ook nog bijna kruipend over verijsde rotsblokken heen moeten stappen. Een moment weiger ik om verder te gaan … “ik ga niet verder, bel maar een reddingshelikopter”. Maar ja … die komen echt niet voor een even wat angstig vrouwmens. Ik kijk één keer naar beneden … moet je niet doen. Één grote steile ijshelling tot aan het dorp ver in de verte. Met veel aanmoediging kom ook ik aan de overkant. Achteraf zeker de moeite waard geweest om dit eens mee te maken. Trots als een pauw geniet ik (in bijna vrieskou) van onze overheerlijke picknick bij het meer … uiteraard hebben we onze koffie, stokbrood, knoflook- en peperworst weer bij ons.

De afdaling daarna is een makkie maar mijn besluit staat vast … nooit meer een spiegelgladde ijzige gletsjer. Een paar dagen later halen we ook nog de plaatselijke krant al heeft dat niets met deze wandeling te maken.

4 gedachtes over “Parc National des Ecrins … 2001”

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.